In een dorpsgemeenschap kunnen hechte banden ontstaan: ouders en kinderen hebben een band voor het leven. Gelukkig zijn er ook relatief veel alleenstaanden (eigenlijk een vervelend woord) die door langdurige contacten met vrienden en buren een onmisbare schakel vormen.
Nu onze kerk geen functie meer heeft als gebouw waar lief en leed gedeeld worden, ontstaat ook het beeld dat de behoefte aan afscheid nemen binnen zo’n geloofsgemeenschap geringer wordt. Een dienst in een andere kerk, waarmee men minder binding heeft, hoeft ‘ineens’ niet meer. Wat resteert is een melding in de regionale krant met de mededeling: ‘we hebben in besloten kring afscheid genomen’. Vaak leest men dat achteraf, maar enkel abonnees van het blad kunnen er kennis van nemen.
Binnen de parochie is al langer geleden het besluit genomen om enkel meldingen van lief en leed op te nemen als die via het pastoraal centrum gemeld werden. ‘Van hebben horen zeggen’ mag en kan natuurlijk niet, omdat dit kan leiden tot pijnlijke vergissingen.’
Binnen ons dorp hebben we naast de dorpskrant (die vier keer per jaar uitkomt) ook het weekbericht ‘Rond de kerk’. Tweeënvijftig jaar geleden opgericht door wijlen pastoor Kroon en na zijn dood in 1996 voortgezet door onder meer Piet Martens, Kees Rentmeester, Nel de Winter en ondergetekende. De mogelijkheid om hier meldingen op te nemen is in een aantal gevallen wel aanwezig, maar uitdrukkelijk onder de voorwaarde dat we toestemming van contactpersonen /nabestaanden hebben.
Zo hopen we de schakel tussen dorpsbewoners onderling te versterken door te mogen vermelden wat zich letterlijk rond de kerk afspeelt.
Richard Gielens, redactie ‘Rond de kerk’ foto: Astrid Wiessner-Hoog