Wie langs ons kerkgebouw loopt, denkt dat het ‘een dooie boel’ is, waar niks meer te beleven valt. Toch moet men eens de moeite nemen om omhoog te kijken: de natuur ( of zo men wil Gods hand) laat zich niet dwingen.
Je mag er een teken van hoop in zien. De kerncommissie samen met de dorpsraad zetten zich in om ‘onze parel’ zijn glans te laten behouden. Het eerste gesprek met afgevaardigden van bisdom en parochiebestuur gaven ons voldoende vertrouwen om deze nieuwe weg van kansen in te slaan.
We beseffen dat de nieuwe manier van kerken op termijn sluiten voor ons dorp geen optie meer biedt om het godshuis ooit weer te mogen openen, maar er zijn gelukkig nog vele wegen die naar Rome ( een nieuwe bestemming) leiden…
Richard Gielens, secretaris parochiekerncommissie.