Op 10 november, precies een week na zijn naamdag, vierden we het leven en de werken van Sint Hubertus, patroonheilige van de jacht. Het was een echte Heilige Mis, onder de strenge leiding van pastoor Thaddy de Deckere. Na zijn preek over de zin en onzin van de jacht en de betekenis van het werk van Hubertus, zegende de pastoor de hubkes met een ruime hoeveelheid wijwater. Het officiële gedeelte liep verder op rolletjes. Maar het officieuze deel ging toch wat moeizamer. Zo kon het Zeeuwse Jachthoornkorps het grootste deel van het repertoire pas na de viering ten gehore brengen en was de grote lofprijzing bijna begonnen voordat de collecte afgelopen was en de kinderen van de kindernevendienst weer terug in de kerk waren. Maar alles kwam goed. Charlotte en de kinderen kregen toch ruimschoots de gelegenheid om wat te vertellen over hun visie op het evangelie, waarin Jezus uitlegde dat de arme weduwe die slechts twee penninkjes kon doneren niet weinig maar juist veel had geofferd. Na afloop koffie en thee, gezegende hubkes, wintersoep (erwten-, bonen-, of selderijsoep), en een jachtbittertje. Het was werkelijk gezellig druk.Tekst Hans de Vos, foto’s Jan Strooband, Peter de Vos