Veel mensen werken als vrijwilliger in onderwijs en zorg. Zij weten dat inzet meer is dan tijd spenderen aan anderen. Naast het offeren van vrije tijd wordt een enorm beroep gedaan op je persoonlijkheid: geduld, gezag, toewijding en wilskracht zijn sleutelwoorden.
Soms in specialisme vereist om je werk goed te kunnen doen. Werken in een ziekenhuis in Kenia vereist immers meer dan het spreken van de taal en enige kennis van gezondheidsleer. Het ‘leuk vinden’ maakt plaats voor verantwoordelijkheid voelen en kunnen omgaan met besluitvorming.
Tegenwoordig spreekt men minder van missionariswerk, maar eerder van mensen met een opdracht of zending. Theologie of religiewetenschappen zijn feitelijke instrumenten om mensen aldaar te kunnen helpen in hun ontwikkeling, maar ook vrijwilligers met speciale taalvaardigheden of een diploma vrije kunsten weten dat ‘gevoel’ passend uit te dragen. Ervaringen opdoen en delen zijn veel belangrijker dan ‘zieltjes winnen’ of de kost verdienen, zonder het goede werk van missionarissen teniet te doen!