Het schooljaar loopt naar zijn einde en dat betekent ook dat de laatste thema’s van de lessen levensbeschouwing ‘Trefwoord’ schooljaar 2015-2016 behandeld worden.
= 23 mei tot en met 12 juni: Week 21 t/m 23: Spreken is zilver…
Inhoud: Spreken, liegen, fluisteren, roepen. Je mond opendoen of zwijgen.
In alle groepen wordt de figuur ‘Esther’ besproken. Het meisje dat moet zwijgen, om haar leven en dat van anderen niet in gevaar te brengen. Jaloezie speelt een grote rol bij de ontknoping. Kinderen herkennen veel van de gevoelens in hun eigen ervaringen.
= 13 juni tot en met 1 juli: Week 24 t/m 26: Wie ben ik?
Inhoud: Wie ben je? Identiteit, jezelf kennen en accepteren; jezelf tot de orde roepen.
Jona is eigenlijk net zo ‘gewoon’ als ieder ander; hij maakt keuzes, maar heeft moeite als het ten koste van zijn eigen hachje gaat.
= 4 juli tot zomervakantie: Week 27 en 28: In de war
Inhoud: Veelheid en eenheid; verschillen en ‘hetzelfde’ zijn; misverstanden en elkaar verstaan.
Op verschillende niveaus wordt gesproken en gewerkt met omgaan met verschillen; ieder mens is anders, maar accepteer je dat altijd? Hoe los je conflicten op? Met de hand of met je verstand?
PINKSTEREN een moeilijk feest?
Velen zien Pinksteren als een moeilijk feest. Bij Kerst – in een harde en koude wereld – kan men zich iets liefs en teers voorstellen. Bij Pasen is het het nieuwe leven, de frisse lente, die opgewekt en vrolijk maakt. Maar wat moet je je nu bij Pinksteren voorstellen? De heilige Geest wordt uitgestort. Nou en? Mensen roepen ‘halleluja’. Wat schiet je daarmee op?
En dat terwijl met Pinksteren het geloof nu net werkelijkheid wordt. Wat is die werkelijkheid? Blijdschap. Het dringt nu pas goed tot de vrienden van Jezus door waar het om gaat. Kleinheid in plaats van protserig opscheppen; solidariteit met het ‘uitschot’ van de samenleving in plaats van aanleunen tegen de machthebbers; dienen in plaats van heersen; schuldige mensen laten zien dat je bij God en Jezus’ volgelingen altijd weer opnieuw kunt beginnen. Daar past echt wel een vrolijk lied bij. Halleluja!
Maar Pinksteren deed ook wat met de mensen samen. In het Oude Testament staat het verhaal van de torenbouw van Babel. Mensen zijn bezig met een geweldig bouwwerk dat hen beroemd moet maken, het wordt hoger dan de hemel. Maar als je zoiets doet ga je elkaar gauw overschreeuwen. In de kortst mogelijke tijd snapt de één de ander niet meer en heb je hooglopende ruzie.
Op het pinksterfeest is het juist andersom. Iedereen heeft iets te vertellen, maar er wordt ook geluisterd en dan begrijpt iedereen elkaar. Mensen uit alle delen van de wereld en met allerlei verschillende achtergronden verstaan elkaar uitstekend.
Wat bij die eerste christenen in Jeruzalem ook opvalt, is hun praktische, sociale instelling. ‘Ze hadden alles gemeenschappelijk’, wordt er verteld. Dat moeten ze wel van Jezus afgekeken hebben. Die deelde zijn spaarzame vijf broden en twee vissen ook royaal met alle hongerigen om hem heen, en wonder boven wonder: ze hadden allemaal genoeg.
Zoiets was het oude volk Israël vroeger ook al voorgehouden. Arme mensen mochten bij de oogst de aren lezen achter de maaiers aan en zo delen in de opbrengst. En als men om een of andere reden zijn bezit verloor, dan moest dat in het jubeljaar teruggegeven worden. De economische natuurwet van concurrentie en strijd moest op tijd bijgestuurd worden, opdat niemand er onderdoor zou gaan.
Dat is Pinksteren: het christelijke geloof in zijn volle breedte. Het resultaat van de uitstorting van de heilige Geest. Je kunt ook zeggen: mensen worden geïnspireerd door Jezus. Door zijn Geest en die van de hele bijbel worden ze gemotiveerd tot een dienend, open, begripvol en sociaal bewogen leven.
Pinksteren moeilijk? Als het ergens duidelijk wordt waar het in het christelijke geloof om gaat, dan is het op dit feest.
Vormelingen worden via hun project ‘in Vuur en Vlam’ bewust gemaakt van de betekenis van het Pinksterfeest. Meelopen en naäpen passen niet langer: op eigen benen staan en zelf keuzes maken.
In een aantal gevallen betekent dat voor jongeren, pubers, dat ze het ‘even’ of voor langere tijd niet meer weten. Het geloof gaat op de achtergrond een bescheiden rol spelen, of gaat samen met het werkboek van het project een donkere kast in…
Het is aan ons, mede-gelovigen, een taak om op gepaste, begrijpelijke wijze hen (zoekenden) te blijven betrekken. Een zoektocht mag niet op een dood spoor eindigen.
Op de site www.geloventhuis.nl vindt u een heleboel suggesties om met jonge en ouderen kinderen te praten en te knutselen over de kerkelijke feestdagen.