Allerheiligen en Allerzielen
Weet je wat jammer is? Dat de secularistie (= verwereldlijking) ook het kerkelijk leven is binnengedrongen. Dat is niet alleen af te meten aan het afgenomen aantal kerkbezoekers. Maar zelfs bij hen die nog trouw hun kerkgang hebben bewaard is dat te merken. Hoe bijvoorbeeld? Dat kun je zien aan zo’n feest als Allerheiligen. Officieel viert de Kerk dat op 1 november. Dit jaar valt die dag op dinsdag. We vieren dan dus een groot feest. Maar de ervaring wijst uit dat wanneer het feest op dinsdag gevierd wordt, dat dan maar een fractie van de trouwe kerkbezoekers aanwezig is. Vandaar dat je goed moet opletten waar en wanneer het feest van Allerheiligen gevierd. Het kan ook op de dichtstbijzijnde zondag gevierd worden. Hetzelfde geldt trouwens voor Allerzielen. Zo probeer je – op zondag – deze kerkelijke feesten (Maria Tenhemelopneming op 15 augustus is ook zo’n feest) voor verflauwing om niet te zeggen de vergetelheid te behoeden en anderzijds de dynamiek van het kerkelijk jaar te behouden.
Hectiek – hectique – teringkoorts.
Want die dynamiek is steviger dan je wellicht denkt. Maar om die stevigheid te merken moet je die dynamiek wel beleven. Ons dagelijks leven barst van de dynamiek. We hebben er zelfs het nog sterkere woord ‘hectiek’ aan onze woordenschat voor toegevoegd. Dat is een Frans woord: ‘hectique’, en dat betekent: ‘teringkoorts’. Nou dat zegt genoeg. Vanwege ons werk, onze sport, onze verenigingen, de drukte in onze gezinnen met de agenda’s van onze kinderen en onze andere sociale verplichtingen dreigen we te bezwijken onder de hectiek, de teringkoorts’. Druk, druk, druk. En dan heb je het nog niet eens over geloof, over kerk …
Maar ja – geloof en kerk – dat is ook van een andere orde. Daar gaat het niet om hectiek, maar wel om dynamiek. Dynamiek, dat is ‘ritmische bewogenheid’, zegt de Dikke Van Dale. Een bewogenheid die te vinden is onder de hectiek van alledag. Een bewogenheid die te maken heeft met bezinning, een op-de-plaats-rust, bespiegeling, liefdevolle aandacht voor het leven en geloof in Hem die ons het leven geeft en die zegt: ‘rust op de zevende dag’.
Kerkelijk jaar
En dat alles gevat in de ritmische bewogenheid van het kerkelijk jaar. Advent, de voorbereiding op Kerstmis, de kersttijd, de veertig dagen (de vasten) als voorbereiding op Pasen, de paastijd, Pinksteren, Maria Tenhemelopneming, Allerheiligen en Allerzielen, Christus Koning. En daar tussen de ‘gewone zondagen en weken door het jaar’ met de afwisselende heiligenfeesten.
Als je jezelf door die ritmiek laat bewegen, dan heb je een gezond tegenwicht tegen de hectiek van het dagelijks bestaan en heb je grote kans dat die hectiek, die ‘teringkoorts’ afneemt.
Fons van Hees, pastoor